यो फोटो आज म आफै संग प्रस्न सोध्दै छ अनि भन्दै छ कि म को हु भनेर ......
यो सायद मेरो नै तस्बिर हो .आज येही तस्बिर ले मेरो लागि एक पागल उपनाम दिने एक उपासना बनेको छ .लाग्दै छ म सायद पागल नै हु . ..रोएर नहुने म पटक पटक रुन पुगेछु दुखि भयो यो मन अनि कर्मैले एस्तो परिदेयो .सायद तिम्ले मलाई बुझ्न सकेको भए अनि राम्रो समय हाम्रो साथ मा भएको भए आज सायद आफै आफ्नो सरिर संग डर मानेर बच्नु पर्ने थिएन होला।आज आफै संग हरेको छु रुदै छु एक कुना मा बसेर धिकार्दै छु आफ्नो जीवन लाई .माया को बन्धन जोडेर आफै टाडा भाग्ने हे प्रिय निस्ठुरी आज पनि म तिम्रो पर्खाई मा आफ्नो आशु झारेर बस्दै छु।केवल तिम्रो पर्खाई मा एक पागल प्रेमी बनेर .पाइला मोडिएको अनि लक्ष्य बिर्सेएको जीवन यात्रामा ,छोडिएको यो गोरेटो अनि हरायछु तेई नमिठो अतित को यादमा ,त्यो समयको याद ले तड्पाई रहेछ ,जुन अतित को फूलमा अल्झेएको छु अनि बल्झेएको छु आफ्नै जीवन संग ,थियो तेई फुल कुनै समयमा मसँग तेजिलो अनि सुघंधित अनि पार्दै थियो यात्रा को एक एक पल लाई सम्झन लाएक तेशई ले त मार्दैछ पार्दैछ आज यो स्थितिको श्रीजनासम्म यादहरुको बाढी छ जीवन अन्धकारमा बल्झिएको छ, आकाशमा लागेको जुन आज धर्तिसम्म आउना अलमल गर्दैछ लुक्दै छ कतै बादल भित्र हराउदै छ/
सायद ,तेही फुलको यादमा ,जुन बिछोदियेको छ अनि ओइलाएको छ ,यात्राको क्रममा हराएको छ अनि त्यो फुलको सुगुन्ध अनि परेको छ भमरा बिहिन, आज परिभाषित भएको छु मा तेही एकलियिको भमरा को रुपमा ,अनि खोजीमा छु तेही सुघनधित फुल को खोज्दैछु अर्थ यो जिवनको ,अनि यो जीवनमा तेही फुलको भक्तिएको अनि रोकिएको, अनि छुटेको यात्राको टुटेको छ गोरेटो रोकिएको छ, बाटो यात्राको अनि बिलाएको छ अर्थ जीवनको,
हुनु पर्ने भयो भनेर
अब हामी एक हुनु छ अनि हटाउनु छ एस्ता दरि भित्र आफ्नो बस्तिब्कता लुकाउने अनि फोहोर ठाउँ बाट आफै आइ सारा कुवा नै फोहोर पार्ने दुस्ट जन्तु हरु लाई अनि निर्माण गर्नु छ एक सफा कुवा को जहाँ सभ्य अनि इजतिला मान्छे को मात्र बास होस् सान्ति होस् अनि सबै ले बराबर अवसर होस् सबै को राम्रो होस् .....................................
राजन कँडेल
चापाकोट -3,स्याङ्गजा
No comments:
Post a Comment